Ook zaterdagochtend is het stil. Bianca vindt het ronduit saai. “Het is hier wel saai, je hebt steeds minder besef van tijd. Alle dagen lijken op elkaar. Het is een rare gewaarwording. Je hebt wel weer meer tijd om over dingen na te denken. Ik blijf graag op de hoogte van dingen.”
Terwijl Bianca het bestaan in huize BB overpeinst maken Karin en willem de keuken schoon. Hun gesprek gaat over Sabine, die nu rustig thuis is. Karin: “Nu kan Sabine lekker in haar bedje slapen.”
Willem: “En ze kan nu lekker poepen.”
Karin moet hard lachen.
Willem: “Toch blijf ik erbij dat het een beetje psychisch is dat ze hier niet naar de wc kon gaan.”
Karin: “Het zal ook te maken hebben gehad met weinig beweging. Normaal sportte ze toch wel zes uur per week. Hier deed ze nog wel wat, maar lang niet zo veel.”
Muizen in huis
Bianca heeft Big Brother deze week al gevraagd om een kat. De dames hebben namelijk knagende geluiden gehoord onder hun bedden en zijn bang dat er muizen in het huis zijn. Big Brother moest er over nadenken en vandaag krijgt Bianca te horen dat het mag, mits ze met zijn allen beslissen, unaniem graag. Bianca gooit het in de groep: “Willen we een kat?” Mona en Maurice zijn meteen voor het idee te vinden en ook Ruud ziet het wel zitten: “Zo’n kat kunnen we lekker knuffelen. Gezellig.” Willem vindt het ook leuk maar hij is wel allergisch voor katten. “Als ze maar niet in de slaapkamers komen vind ik het best.” Karin vraagt zich af waar het diertje heen moet na Big Brother. Bianca wil het wel in huis nemen. Geen bezwaren verder?
Over en uit
Bart zegt lange tijd niks, maar als hij ziet dat de beslissing zo goed als genomen is moet hij toch van zich laten horen. Hij is tegen.
“Ik vind het takkebeesten, ik vind het niet erg dat er kippen zijn en vissen, maar katten ben ik echt fel op tegen”, zegt hij resoluut.
Maurice: ‘Ja dan is het over en uit.”
Bianca’s gezicht betrekt en ze probeert Bart nog te bepraten. Deze geeft geen duimbreed toe. Er zit niks anders op.
Ruud: “Ja, het zou gezellig zijn geweest maar we moeten het unaniem beslissen. We respecteren Bart zijn mening en we doen het dus niet.”
Vetorecht
Bianca is erg teleurgesteld. “Ik vind het echt jammer. Dat er maar één iemand het tegenhoudt, ik baal hier van. Ik ga iemand niet overhalen, als Sabine er bij was geweest had ze het ook fijn gevonden. Het is wel gemeen van mij om dit te zeggen maar zo is het wel.”
Ruud: “Ja, het moet wel spontaan uit hem komen. Ik ben geen kattenmens, maar ik had het gezellig gevonden. Het is goed dat hij opkomt voor zichzelf, maar je moet ook consessies kunnen doen.”
Bianca: “Ik vind het gewoon een beetje lullig. Ik baal er van dat er blijkbaar een vetorecht is. Hij had er zes anderen blij mee kunnen maken.”
Ruud probeert Bianca te troosten en geeft haar een dikke knuffel.
Ruud: “Ik ben blij dat je weer lekker in je vel zit.”
Toch moet Bianca huilen, maar ze maakt er een grapje van. “Ik kan nu wel naar Bart gaan en zeggen: kijk ik moet er van huilen mogen we toch een katje?”
Er komen voorlopig dus geen nieuwe huisdieren in het BB-huis. Maurice en Bianca praten verder in de tuin.
Maurice: “Volgens mij worden we echte beesten als wij hier uit komen. Je gaat helemaal uit je dak.”
Bianca beaamt dit: “Ik ga intens genieten. Lekker uitgaan, joh.”
Het zit Bianca erg hoog dat ze geen kat mogen. “Ik zou het zo lekker vinden om met een kat kroelen.”
Maurice zegt lachend: “Je bent ook zo’n stoeipoes hè.”
Bianca gaat hier echter serieus op in: “Vind je?”
Maurice: “Ik maak maar een grapje.”
In de woonkamer is Mona ondertussen in diepe slaap gevallen, met haar hoofd op Ruud’s schoot. Karin en Willem bakken zelfgemaakte patat. Vandaag krijgen de bewoners een snelle, vette hap voorgeschoteld. Biefstuktartaar, sla en frites. Dit wordt met gejuich ontvangen. Ruud: ‘In een woord, geweldig. Ik heb het gevoel dat ik uit eten ben.” Willem en Maurice, die net uit de tuin komt, reageren in koor: “Dat ben je ook.”
Bart en Maurice trekken zich na het avondeten terug in de slaapkamer. Ruud komt er bij zitten en haalt zijn gitaar te voorschijn, maar wordt met zijn gitaar naar de woonkamer verbannen. Bart en Maurice willen slapen. Ruud druipt af en zorgt voor achtergrondmuziek bij een kaartspelletje van Karin, Willem en Mona. Al na de eerste zoete klanken van de minstreel Ruud worden de kaarten opgeborgen. It’s sing-along time. Na enkele nummers uit het BB-repertoire kan Big Brother het gezang van de vijf blijkbaar niet meer aanhoren. ‘Barbiegirl’ van Aqua klinkt opeens door het huis. Mona, Bianca en Ruud springen op en beginnen uitgelaten te dansen. Karin: “We hebben nu lang genoeg vals gezongen, ze konden het niet meer aan.” Maurice komt op de klanken van het muziek af. Bianca gilt: “Geweldig jongens nog zo één.” Het blijft stil. Ruud en Mona denken zingend Big Brother te kunnen verleiden: “Is dit alles, is dit alles ohoehoe.” Bianca denkt dat er nog wat komt. En ja hoor: Marco Borsato klinkt keihard door het huis, gevolgd door het liedje van de Teletubbies. Bianca vindt het maar niks, maar Ruud en Mona weten er wel raad mee. Samen springen ze rond en zingen uit volle borst mee. Enthousiast zetten ze de tafel aan de kant en pakken er een biertje en een wijntje bij. Het feest kan beginnen. Bart komt er ook bij, hij kan toch niet meer slapen. Na het lied van de Teletubbies blijft het wel lang stil. Karin wordt ongeduldig. “Schiet op, ik wil dansen.” Bart: “Dit is echt iemand blij maken met een dooie mus.” Karin zegt berustend: “Volgens mij zijn de platen op.” Het mag allemaal de pret niet drukken. Er wordt nog een biertje gehaald. Mona: “Nou jongens, proost. Op de muziek.” Ruud begint spontaan ‘Thank You For the Music’ te zingen. Big Brother reageert direct en laat de ene tophit na de andere de speakers uitknallen. Het kan wel laat worden vanavond.