De volgende ochtend eet Maurice met veel smaak een overgebleven hamburger op. Koud of niet, de grenzen zijn duidelijk verlegd in het BB-huis. In de tuin staat het vuur op een vrij laag pitje. Het hout smeult meer dan het brandt. Willem is degene die het vuur een beetje in de gaten houdt, Maurice niet. Die raakt maar niet uitgeknutseld. Een vliegtuigje wordt het dit keer.
Uit pure verveling besluiten Willem en Maurice even later de hoezen van de bank te wassen. Het valt niet mee in een teiltje in de huiskamer. Maar ze krijgen het wel voor elkaar en even later hangt de eerste hoes te drogen in de tuin.
Loten voor nominaties
Ruud, Karin en Willem bespreken het nomineren. Ze vinden het nu wel erg moeilijk worden. Willem: “Ik heb in de dagboekkamer gezegd dat ik het nomineren heel moeilijk vind. Ik weet niet wie ik moet kiezen. Elke keus is slecht. Ik denk dat ik het maar weer met papiertjes ga doen.” Karin kan zich hierin wel vinden: “Ja, het blijft moeilijk, maar die papiertjes vind ik wel een goed idee.” Ruud: “Ja, een slechte keus is ook een keus.” Als de bewoners daadwerkelijk gaan loten wie er genomineerd wordt, kan er dus van alles gebeuren. Bijvoorbeeld dat Ruud en Willem genomineerd worden….?
Ondertussen banjeren in de moestuin de kippen tussen de kruidenplanten en groenten. Door de weekopdracht slapen er overdag altijd wel een paar bewoners. Vanmiddag liggen Willem en Maurice op bed. Bart en Ruud waken over het vuur. Karin houdt zich er niet zo mee bezig, die is meer gericht op huishoudelijke taken. De mannen trappen maar weer eens een balletje. Bart raakt regelmatig het kippenhok. “De kippen schrikken zich elke keer te pletter.” Ruud: “Ze denken vast: ‘wanneer houden jullie eens op met dat stomme voetballen?’. Bart: “Het is beter dan jeu de boules. Dan moeten ze voor meerdere ballen tegelijk vluchten.”
Wijsneus
Karin zet water op voor de aardappelen. Ook kneedt ze deeg voor pizza. Bart heeft eigenlijk wel zin in barbecue: “Kip aan het spit, lekker.” Karin wil de hoezen van de bank er aflaten. “Ik dacht dat het zacht spul zou zijn, maar het is gewoon katoen. Bart denkt hierover na en zegt dan: “Ik denk dat iemand heeft bedacht dat die banken geel moeten zijn.” Karin lachend: “Dat denk ik ook wel.” Ondertussen had ze de rolbezem ter hand genomen, maar dat is niet haar lievelingsklusje. “Ik hou er mee op, ik word helemaal gestoord van dit ding.” Bart: “Je moet het wel schoonmaken hoor.” Karin: “Dat heb ik al twee keer gedaan wijsneus.” Bart: “Wat, witneus?”
Om zes uur wordt Willem wakker. Hij loopt inspecterend door het huis. “Ik vind het helemaal niet lekker om overdag te slapen.” Karin: “Ja, daar word je zo gammel van.” Bart: “Ik heb daar nooit zo’n last van.” Maurice vergezelt de groep een uurtje later. Buiten bij het vuur gaan ze gezamenlijk eten. Vanavond is het vis. Iedereen geniet in stilte. Totdat Ruud zegt: “Ik vind het gezellig zo buiten eten.” Willem: “We kunnen ook de pizza buiten eten.” Maar Karin zit liever binnen, zelfs daar vindt ze het eigenlijk koud. Alhoewel het eten heel lekker is, zijn de gedachten van Maurice nog een beetje bij het feestmaal van gisteren. Hij vertelt: “Ik heb gedroomd van de Mc Donalds.” Ruud geniet nu ook: “Ik zit echt te genieten van mijn pilsje, weet je dat. Ik vind het heerlijk.”
Prinses
Als Karin aan heerlijke dingen denkt, ziet ze al snel een warm bed voor zich. Ze slaapt nu op drie matrassen. Willem: “Als je tot het einde blijft dan lig je op wel zes matrassen.” Karin: “Een soort prinses op de erwt word ik dan. Het ligt wel lekker.”
Na het eten verkondigt Ruud: “Ik ben een homo.” Bart zegt dan droog: “Weinig van gemerkt.” Karin zegt recalcitrant: “Ik ga niet afwassen.” Dus Willem doet dat terwijl hij ook voor het eten heeft gezorgd.
Voordeel
Willem wil met zijn vijven het huis uit op 31 december. “Dat is toch veel leuker?”, vindt hij. Karin: “We kunnen ook allemaal twee keer op onszelf stemmen. Dan weten we gelijk hoe het er voor staat in Nederland.” Willem heeft daar zijn twijfels bij: “Nou dat weet je niet. Je weet alleen wie er weg gaat.” Willem denkt dat het een voordeel is dat Karin de enige vrouw is. Karin: “Ja dat kan het zijn, maar het hoeft niet.”
Het is weer rustig in het BB-huis. Willem krijgt een uitgebreide massage van Ruud op de keukentafel. Karin is bezig met een cadeautje voor Bart. Dat mag hij dus niet zien. Hij wordt door Karin naar bed gestuurd, kan ze tenminste aan zijn cadeau werken. Bart vindt het prima, hij was het toch al van plan.
Tegen 23.00 uur gaat Maurice bij Ruud, Karin en Willem zitten en neemt de vuurbewaking over van Willem, die naar binnen gaat. Een half uurtje later vertrekt iedereen naar binnen. Er wordt gepraat over trouw en trouwen, maar het gesprek is van korte duur. Als Bart uit bed komt, houdt hij samen met Karin de wacht, terwijl de anderen gaan slapen. Karin werkt aan haar sinterklaascadeautjes voor de groep, terwijl Bart zich uitleeft op het dichten. Karin is bezig met een boxershort voor Ruud, maar dat gaat niet helemaal naar wens: “Niet handig, ik heb de ene kant ruimer geknipt dan de andere. Nu is het helemaal scheef.” Bart vertelt over ‘Het Leisteenskelet’, een boek dat hij gelezen heeft. Ook gebeurtenissen in de familie worden besproken. Als het vuur dreigt uit te gaan, gooit Bart er nog wat hout op. Een half uurtje later wekt hij Ruud en Willem, die de wacht overnemen.