De mannen slapen op hun laatste dag weer lang uit. Big Brother maakt hen rond het middaguur wakker met een verrassing. In de dagboekkamer staan oliebollenmix, olie, appels en rozijnen om oliebollen te bakken. Dit lijkt de heren wel wat, ze moeten alleen nog even wachten tot het beslag gerezen is. Om tijdens de avonduitzending netjes voor de dag te komen veegt Ruud de hele woning aan, daarbij geholpen door Willem. De laatste lijkt een beetje zenuwachtig en ijsbeert door het BB-huis. Bart houdt zich intussen bezig met de badkachel, zodat de heren nog een warm bad kunnen nemen vandaag.
De middag brengen de bewoners in alle rust door. Ruud slaapt, Bart neemt de krant nog een keer door en Willem luiert. Als ze uitgerust zijn begeven ze zich naar de tuin, waar Ruud en Willem voet- en basketbal afwisselen. Bart hakt en zaagt hout voor het størvatt. Even later vraagt Willem of het bad te betreden is. Volgens Ruud duurt dat nog even.
Beste libero’s
Buiten bespreken de bewoners nog de afgelopen honderd dagen. Bart: “Jullie waren een fijn team. De beste libero’s die ik had kunnen wensen.” Bart slaat zijn armen om zijn nieuwe vrienden heen. Ruud heeft de Playboy in zijn koffer gestopt. Ruud: “Ik ga Tara thuis nog eens goed bestuderen.” Dit tot ongenoegen van Willem: “Ik moet thuis weer op een houtje bijten.” Bart krijgt de foto’s van Sabine. Niet voordat Willem ze nog even goed heeft geïnspecteerd.
Bart en Willem doen samen de afwas. Ruud voelt hier weinig voor op de laatste avond en kijkt met zijn benen op tafel toe. Bart tegen Willem: “Waarom is het zo’n bende?” Willem: “Luister eens. Meestal maak ik de bende en iemand anders ruimt het op. Maar de normen en waarden vervagen.” Bart laat Willem niet uitpraten. Hij is niet benieuwd hoe dit verhaal afloopt: “Volgens mij lul je gewoon uit je nek.”
My way
Ruud en Willem staren, een uur voordat zij het huis zullen verlaten, apathisch voor zich uit. Bart ligt op bed, ook met de ogen open. Het grijpt ze nu pas aan, lijkt het. Bart doet z’n ogen dicht, Ruud sluit in de kamer ook z’n ogen. ‘And Now…The end is Near…I faced it all…The final curtain…. ‘ Willem zingt My Way van Frank Sinatra. Hij laat het bij de beginregels. Het lijkt erop dat de bewoners besloten hebben om de laatste uren in het Big Brother-huis slapend door te brengen. Van alle drukte rond hun persoontje krijgen ze niet veel mee. Bart vermaakt zich nog wat met de videocamera. Maar ook hij is aangeslagen, aan zijn diepe zucht te horen. Ook Willem ligt diep te zuchten. En Ruud? Die ligt gewoon te maffen op de bank.
Afreageren
Willem ligt te piekeren, het is aan zijn gezicht te zien. Dan staat Willem op, om in de keuken z’n Sinatra-act te gaan bijschaven. Ruud wordt wakker en haakt moeiteloos in. Maar hij blijft wel lekker op de bank liggen. Willem wil alles eruit gooien, los gaan, beuken, zooien, kortom: keten! Maar waarmee? En met wie? Dan treft hij de voetbal aan, die ergens verloren in een hoekje van de keuken ligt. Willem kan zich heerlijk afreageren op de bal. Voorzichtig doen? Nergens voor nodig. Het is toch de laatste avond in het huis! Willem balt er lekker op los door het huis en als hij Ruud tegenkomt, zegt hij: “Dat gehang, ik zit alleen maar te malen.” Dan gaat Ruud ook meedoen. Samen trappen ze lekker de spanning van zich af. “Wat een ruimte hebben we he?”, zegt Willem. Nu kan het nog, het is de laatste keer. De bal is dan ook nog nooit zo hard door het Big Brother-huis gevlogen.
Vertrek
Willem krijgt als eerste te horen dat hij niet heeft gewonnen. Met de elektrische gitaar van Ruud op z’n nek en de koffers onder de arm komt hij naar buiten. Er is nauwelijks nog plaats voor de platina plaat. Het publiek is er niet minder uitgelaten om. Het is een enorm gejuich. Willem krijgt een zoen van z’n moeder, ziet zijn vader weer en sluit zijn dochter in de armen. Dan ziet hij alle ex-bewoners weer. Vooral het weerzien met Martin is leuk. Het verblijf is hem niet in de kouwe kleren gaan zitten, hij is buiten het huis toch behoorlijk bleekjes. “Mensen, bedankt, jullie waren geweldig!” Willem neemt de tijd om iedereen uitbundig te bedanken. Dan zijn Ruud en Bart nog samen over.
Ruud tweede
Rolf telt af als hij de uitslag voorleest. Bart wint. Ruud neemt het sportief op en neemt Bart in zijn armen. Het is tijd voor Ruud om naar buiten te gaan. ‘Ruudje bedankt, Ruudje bedankt…’, iedereen zingt het uit volle borst. Ruud loopt meteen met z’n spullen onder de arm naar zijn Trudy en Bibi. “Ik heb je gemist meid”, zegt hij zacht tegen haar, zoals alleen hij dat kan. Trudy krijgt een welgemeende kus. Dan sluit Ruud z’n moeder in de armen. Zelfs Daphne wil ‘even knuffelen’. Het weerzien met de ex-bewoners is uitbundig, vooral met Martin. “The winner takes it all”, zegt Ruud joviaal als Daphne hem naar zijn mening vraagt. Bart heeft het verdiend, vindt Ruud. Maar als hij hoort dat het maar een banddikte had gescheeld, is zijn welgemeende “godverdikkie” helemaal op zijn plaats. Als hij tussen het huis en de studio Willem tegenkomt, krijgt ook die van hem een dikke kus. Ze lachen allebei.
De winnaar
En dan is het Bart z’n beurt. Zo hard als hij kan, schopt Bart de bal naar buiten en komt er dan zelf zo mogelijk nog harder achteraan. Het feest kan beginnen, met een enorm vuurwerk als welkom. De eersten die hij weer terugziet zijn z’n familieleden. Dan volgt zijn tweede familie, de ex-bewoners en ook met hen is het weerzien minstens zo hartelijk. “Heb je nu zo’n enorm zelfvertrouwen of ben je misschien helderziend?”, vraagt Daphne Deckers belangstellend. “Ik ben gewoon een beetje asociaal op z’n tijd, laten we het daar maar op houden”, antwoordt de gelukkige winnaar laconiek. Het publiek zal hem er alleen maar meer om liefhebben. “In één woord geweldig!”, brult Bart tegen de uitzinnige menigte.