Menu Sluiten

Big Brother Geheimen Deel 1

De Telegraaf 19 november 1999
Door Henk van der Meyden

AMSTERDAM, vrijdag

Terwijl elke avond ruim twee miljoen Nederlanders kijken naar BIG BROTHER traden wij deze week min of meer binnen in een tweede Big Brother-huis, waar de ex-bewoners SABINE, MARTIN, TARA, CYRILLE, MONA en BIANCA bijeen waren.

Hier heerst geen streng regime, waren er behalve die van onze fotograaf geen camera’s en was er een heerlijke maaltijd. De ex-bewoners kwamen op een besloten party bijeen, omdat platenmaatschappij DINO het succes van de Big Brother-single vierde die platina was geworden. En men kondigde meteen een video aan van de eerste vijftig dagen met nog nooit vertoonde fragmenten.

Alleen voor PAGINA PRIVÉ gingen de deuren open van deze luxe eenmalige versie van het Big Brother-huis, waar de ex-bewoners genoten van hun herwonnen vrijheid en tal van Big Brother-geheimen prijs gaven.

Vandaag het eerste deel van deze serie over het meest besproken Nederlandse tv-programma sinds jaren!

“Alles is echt”

Is de dappere KARIN op weg de nieuwe leider te worden in het Big Brother-huis of is zij het al? Let maar eens op hoe zij nu telkens aan het hoofd van de tafel zit. In stilte regelt zij alles in het huis. Haar rol wordt steeds groter en het lijkt erop dat zij de ‘leiding’ van RUUD stap voor stap overneemt.

Is het niet leuk te zien welk een geweldig en intens contact zij met MAURICE krijgt? Nee, je kan niet spreken van een liefdesrelatie, maar het is een heel warmbloedig soort russische vriendschap waarbij men elkaar warmte en genegenheid geeft.

HUMMY VAN DE TONNENKREEK, de hoofdredactrice van BIG BROTHER, Nederlands meest besproken tv-programma sinds jaren, treedt vanavond eigenlijk met mij binnen in de wereld van het Big Brother-huis. De sfeer van het Big Brother-huis onderga ik deze avond in het restaurant JOFFERS in Hilversum. Daar zijn bijna alle ex-bewoners bijeen gekomen en wat er ook tussen hen gebeurd moge zijn, ze zitten heel vriendschappelijk samen aan de dinertafel.

Vooral de vrouwen dragen glamourachtige kleding en hebben zich opgemaakt. Dat is andere koek dan de soberheid en het strakke regime van het Big Brother-huis, waar men drie gulden en vijftig cent per dag krijgt om te eten. Nu wordt er een copieuze maaltijd opgediend.

Het is feest vanavond. Van het Big Brother-lied zijn er maar liefst 75.000 exemplaren verkocht en vanavond reikt Hummy de PLATINA plaat hiervoor uit. En daarbij viert men ook dat volgende week een Big Brother-video met onder meer nog niet vertoonde beelden op de markt komt. Nu al zijn er 50.000 exemplaren van besteld. DINO-directeur TONY BERK hoopt dat het DE sinterklaassurprise zal worden en veel gedichten zullen eindigen met de zin…’en voor mijn mother, de video van Big Brother’.

De Big Brother-gekte groeit met de dag in Nederland. Maar er is voor de ex-bewoners een leven NA Big Brother en welke geheimen zijn er nog niet onthuld over de serie, die voor velen al een soort verslaving is geworden. Voor Hummy van de Tonnekreek is het meer: “Dit is het mooiste cadeau van mijn leven.” Nadat ze een ontslagprocedure met WEEKEND gewonnen had, waarbij zij 800.000 gulden rijker werd, kreeg zij het aanbod dit programma redactioneel te gaan leiden. “Ik las het script en het concept van JOHN DE MOL die avond vier keer door en ik dacht ‘wie ben ik dat ik dit mag doen?’ Ik wil me niet vergelijken met Koningin Juliana, wier woorden dit zijn, maar dat gevoel was er bij mij wel”, zegt Hummy.

Ze stortte zich sinds haar beslissing het programma te gaan maken letterlijk bijna dag en nacht op Big Brother. “De eerste weken zat ik twintig uur in de monitorkamer naar binnen te kijken om alles te volgen. Saai? Hoe kom je erbij. Het leven zelf schrijft de mooiste, de zuiverste verhalen. Nee, wij manipuleren de mensen niet. Wij registreren, zij moeten het verhaal invullen. Natuurlijk brengen wij er een zekere structuur in aan en krijgen de bewoners opdrachten. Onze taak is wel hen ertoe te brengen hun verhalen af te maken, maar meestal gebeurt dat vanzelf. Het hoort bij hun eigen emotionele proces.

Neem nu het aangrijpende verhaal van KARIN. Ik wist dat er bij haar vier jaar geleden borstkanker werd geconstateerd, maar wij van de redactie die regelmatig met de bewoners praten in de DAGBOEKKAMER beginnen over zo’n teer onderwerp nooit zelf. Wel wist ik dat zij, toen zij vier jaar geleden dat nieuws hoorde, een foto van zichzelf had laten maken waarvoor zij zich heel mooi had aangekleed en opgemaakt. Dat beeld wilde zij achterlaten voor haar kinderen en familie. Dan begrijp je ook ineens wat haar motivatie is geweest om aan dit programma mee te doen. Ze heeft die angst voor de dood in haar leven zien komen. Haar verblijf in het huis is voor haar een foto van drie maanden. En daarom sprak zij denk ik ook zo openlijk over haar ziekte. Daar was zij aan toe. Het was een confrontatie met zichzelf, waar zij naartoe is gegroeid. Het hoort ook bij haar strijd te overleven.

Gelukkig”, gaat Hummy verder, “gaat het nu zoals ik hoor beter met haar gezondheid. Maar ergens blijft er toch die onzekerheid, denk ik. Voor haar is dit Big Brother-huis een manier te laten zien hoe en wie zij is en hoe zij haar ziekte verwerkt. Ik ben diep onder de indruk van haar kracht en haar moed. En die kom je, zoals ik zei, ook steeds meer tegen in het huis. Haar gesprek met WILLEM over haar ziekte vind ik persoonlijk een van de mooiste momenten uit de serie”, zegt Hummy.

Ze is de laatste weken vele malen aangevallen. Voyeurisme noemde men de show. HUMMY: “Een voyeur ben je als je degene die begluurd wordt niet weet dat dit gebeurt. Maar alle bewoners weten het, zij weten ook dat alles wat wij geschikt vinden uitgezonden kan worden. Daar zijn we hard in”, vervolgt Hummy, “dat zijn de regels van het spel. Ja, in het begin kwam het wel eens voor dat iemand iets niet uitgezonden wilde hebben, maar daar hebben we onze poot stijf gehouden.”

Hummy geeft wel toe dat de bewoners, die volgens de regels geen contact hebben met de buitenwereld, wel worden ingelicht als er calamiteiten zijn. “Iedereen heeft zo zijn eigen wensen op dat gebied. Neem nu RUUD, zijn dochtertje moest onder narcose een lichte medische ingreep ondergaan. Ja, dan zie ik het als mijn plicht hem dat te vertellen. Hij heeft uitdrukkelijk, dat vind ik ook normaal, gevraagd het hem te melden als er iets met zijn kind is.

Een andere bewoner heeft zo’n vraag over zijn vader en moeder. MARTIN wilde ingelicht worden over zijn bedrijf als daar problemen waren. Dat kan natuurlijk. En iedereen mag als hij of zij dat wil het huis verlaten als men er genoeg van heeft of het niet meer aan kan.”

Hoe reageerde Hummy op het incident waarbij technici per ongeluk de microfoon open hadden laten en de bewoners niet zulke positieve opmerkingen hoorden over hen? De bewoners zouden volgens geruchten toen unaniem gedreigd hebben op te stappen. HUMMY zegt: “Het is misschien schijnheilig maar het was niemand van mijn redactie die zoiets gezegd heeft. Ik vond het natuurlijk vreselijk. Ik werd er alleen maar heel verdrietig van. De hele productie was er kapot van. De betreffende lui zijn disciplinair gestraft met schorsingen en zo”, zegt ze. En dan: “Wij hebben de bewoners meteen onze excuses aangeboden en gezegd dat dit nooit had mogen gebeuren. Het zijn gelukkig volwassen mensen en een van hen zei zelfs ‘we begrijpen dat het voor die mensen gewoon werk is’. Maar het was een klap in mijn gezicht”, zegt Hummy. “Zoiets had niet mogen voorkomen.”

Wat vond Hummy het mooiste moment tot nu toe. “Dat de legerkameraden van BART hem kwamen verrassen. Dat was niet, zoals gesuggereerd, door ons bedacht. Het is hun eigen initiatief geweest. Ik heb alleen tegen BART gezegd ‘kom even naar buiten’. Toen hoorde hij plotseling hoe zijn kameraden hem toezongen. Dat was ontroerend.”

Dat geldt ook, aldus Hummy, voor de badjas van SABINE. “De avond voor de bewoners het huis in gingen sliepen zij in een hotel. Ze wisten niet van elkaar dat men het huis in zou gaan en de kamers lagen ver uit elkaar. SABINE vergat de volgende dag haar badjas mee te nemen. Ik wist van haar moeder dat ze daar aan gehecht was. Toen zij op een keer in het huis een opmerking maakte over die badjas die zij miste legde ik hem in de DAGBOEKKAMER neer en vroeg haar daar even naartoe te komen. Ze zei toen en dat vind ik zo mooi ‘onbegrijpelijk, ik heb het net over die jas gehad’.” HUMMY lacht: “Dat bewijst dus dat ze de camera’s waarmee wij alles volgen gewoon vergeten was.”

Hummy komt nog een keer terug op KARIN. “Ik was zelf erg geraakt door haar verhaal. Ik heb zelf baarmoederhalskanker gehad. Dan weet je waar zij het over heeft en dan begrijp je ook waarom zij dit huis in wilde, om te laten zien hoe zij ermee omgaat en voor haar hebben deze beelden natuurlijk een heel bijzondere betekenis.”

Vindt Hummy het gen probleem dat er soms heel saaie momenten zijn in de afleveringen, waarin niets gezegd wordt, er niets gebeurd, waardoor men het succes van het programma ook wel DE TRIOMF VAN HET NIETS noemt? HUMMY: “Er is zoveel lawaai op tv, alles moet zo snel. Een gesprek van vijf minuten vindt men al te lang. Hier kunnen de mensen uit de verf komen, zoals zij echt zijn met hun goede en zwakkere eigenschappen/momenten. Niets hoeft gehaast. Die rust spreekt denk ik in deze tempotijd velen aan. Stil spel heb ik bij het toneel ook altijd heel mooi gevonden en dat kom je op televisie verder toch nergens meer tegen. De stilte op tv is uitgestorven, maar bij ons kan het voor een extra geladenheid zorgen.”

Ik vraag Hummy tenslotte nog of zij het normaal vindt dat bijna alle mannen met blote bovenlijven door het huis lopen of aan tafel zitten. Ze lacht: “Dat is denk ik het ‘survival-element’, het zogenaamde ‘Ardennen-gevoel’. Het valt me ook op”, zegt ze, “dat mannen en vrouwen verder heel goed omgaan met het aan- en uitkleden. De vrouwen provoceren niet door met blote borsten of zo rond te lopen. Iedereen doet heel natuurlijk. Dat loopt niet uit de hand.”

Komen er weleens klachten van de bewoners? Hummy: “Dat gaat meestal over kleine dingen. Bijvoorbeeld dat het eten beter moet. Maar de dagvergoeding is ƒ3,50, daar moet men het mee doen. En soms vraagt men om taart. Nou, taart is er nu eenmaal niet in het Big Brother-huis. We zijn geen banketbakkerij.”

Maar hier vanavond in JOFFERS genieten de ex-bewoners wel van een heerlijke maaltijd en een prima dessert. En het doet hen goed. Ze lachen veel. Er is duidelijk leven NA Big Brother. Velen hebben een gevoel van bevrijding, maar anderen vinden het tot de dag van vandaag jammer dat zij uit het huis moesten verdwijnen.

Polonaise op hun eigen hit

Het Big Brother-fenomeen heeft inmiddels van Ruud, Karin, Maurice, Willem, Sabine, Mona en Bianca hitzangers gemaakt. Hun Big Brother-lied is platina geworden. Er zijn in recordtijd maar liefst 75.000 exemplaren van verkocht.

Goed dus voor een feestje van platenmaatschappij DINO, ENDEMOL, VERONICA en de zangeressen SABINE, MONA en BIANCA, die immers het huis hebben verlaten. Dat vond plaats in restaurant Joffers in Hilversum, waar ook andere Big Brother-bewoners als Martin, Tara en Cyrille aanwezig waren.

Dino-producer Tom Peters: “In het Big Brother-huis weet men nog niets van dit enorme succes. De zangers die daar nog zijn, krijgen later hun platina plaat.” Het idee voor de Big Brother-single ontstond nadat Ruud op zijn gitaar als grap het lied Big City zong met als tekst Big Brother.

Dino-directeur Tony Berk: Toen dacht ik: wij moeten er iets mee gaan doen.” Tom Peters: “Tien dagen na de opname stond de Big Brother-single op de hitparade. Eerst hebben wij gevraagd de Big Brother-bewoners zelf een tekst te laten maken op hun verblijf daar. Die tekst vonden we leuk, maar we vonden dat hij nog pittiger kon.”

“Met Hummy van de Tonnekreek hebben we wat regels veranderd, zodat men elkaar ook een beetje in de maling neemt en wat grappen maakt. We hebben de bewoners daarna apart in het dagboekkamertje hun partij laten inzingen. We hadden onze mobiele studio bij ons en via videolijnen konden we hen volgen en hen toespreken. Het viel niet mee om van dat kamertje van twee bij twee meter een studio te maken. Maar het is gelukt. Toen de bewoners de cd-single in het huis kregen, vonden ze dat zo’n kick dat ze meteen de polonaise gingen lopen op de muziek.”

“Naast het Big Brother-lied staat ook de titelsong, geschreven door Han Koorenneef, op de single. Het is, vind ik, een cd-single met twee A-kanten en het Big Brother-lied is nu zeker in het uitgaansleven de hit, terwijl ‘Leef’ een van de meest gedraaide hits op de Nederlandse radio is.”

Dino-directeur Tony Berk: “In tegenstelling tot de titelsong van Westenwind, die zoals je schreef, niet wordt gedraaid door de publieke omroepen, zijn er op dat gebied geen problemen met de Big Brother-single. Alle zenders, ook de publieke, draaien hem gewoon, ook omdat het een heel goede plaats is. En dan is er bij de dj’s geen aversie tegen de commerciėlen. Het gaat bij hen toch ten eerste om het product.”

De platina cd’s werden tijdens deze Big Brother-avond uitgereikt door Hummy van de Tonnekreek, de hoofdredactrice van het Big Brother-programma. Zij deed dat met verve en zei dat het toch maar prachtig is dat gewone mensen door deze uitzendingen sterren zijn geworden, compleet met een platina plaats.

Voor Hummy was het de eerste keer dat zij de ex-bewoners weer zag en men hen kon praten. “Ik ben toch heel lang alleen een stem voor hen geweest”, zegt Hummy. “Het is overigens opvallend hoe men de stemmen van onze redactie gaat herkennen. Er is een bijzondere vertrouwensband en sommige bewoners vragen ook naar een bepaalde stem en gaan je dan ook beter leren kennen. Maar vanavond zien we elkaar hier en dat is, als je zoveel met elkaar hebt gedeeld, toch voor iedereen een bijzondere gewaarwording.”

Het succes van het Big Brother-lied lijkt overigens ook in Duitsland, waar RTL 2 begin volgend jaar met een Big Brother-serie komt, navolging te krijgen. Zo kan Big Brother niet alleen de kijkcijferlijsten maar in de toekomst met de vele buitenlandse verkopen e producties ook de hitlijsten gaan beļnvloeden, zoals in ons land, waar het Big Brother-lied nu al twee weken op de tweede plaats staat.