Privé nummer 41
Door Karel Hille
De media hebben de afgelopen dagen het tv-programma ‘Big Brother’ onbarmhartig neergesabelt; Het is een saaie bedoening vol volksverlakkerij – Alles is doorgestoken kaart – De winnaar staat al vast – Onder de bewoners van het huis bevint zich een Veronica spion… Harde beschuldigingen aan het adres van Hummie van der Tonnenkreek. De verantwoordelijke hoofdredactrice van het programma laat de golf van verdachtmakingen uiterlijk onbewogen over zich heen gaan Alleen in een exclusief interview met Prive doorbreekt zij het door haarzelf ingestelde spreekverbod: ‘Moet er dan per se bloed aan de paal? Het gaat juist fanatstisch! Ik zweer dat er niet gemanipuleerd wordt. We hebben hoge kijkcijfers. Door dit programma ben ik zelfs weer van mensen gaan houden!’
De nachtelijke regen teistert het Big Brother-huis in Almere. Kille, verblindende schijnwerpers verlichten het omliggende terrein dat is afgezet door een hoog ijzeren hek. Een onneembare vesting. De enige toegangspoort is hermetisch afgesloten en wordt bewaakt door grimmig uitziende bewakers. Het lijkt Check Point Charlie aan de voormalige grens tussen Oost- en West Berlijn wel. In de tijd dat de Russen het daar nog voor het zeggen hadden…
Als ik zeg dat er een afspraak is met Hummie van der Tonnenkreek, wordt ik ongeloofwaardig aangekeken. Na wat heen en weer geepraat en geroep door een protofoon gaat uiteindelijk toch de poort langzaam open. De bewakers begeleiden me naar de ingang van een op het terrein gelegen -meerdere verdiepingen tellend- gebouw. Nog voordat ik in de rommelige hal kan plaatsnemen verzoekt een niet onvriendelijke, maar beslist geen tegenspraak duldende man met een dopje aan een draadje in zijn oor me te volgen. Ik mag plaatsnemen in een door neon verlichte kantoorkamer van drie bij vier meter met meubilair dat twintig jaar geleden ook al niet meer modern was. ‘Hummie komt zo, hoe wilt u de koffie?’
Hummies ogen staan lichtelijk vermoeid, maar zeker niet onvriendelijk. Slaapt ze nog wel eens? Met de rook van haar sigaret blaast ze een lok voor haar ogen weg. ‘Wat wil je weten,’ vraagt ze. ‘Ik slaap wanneer het uitkomt, wanneer er tijd is…. Volgens afspraak was ik stil bij Barend en Van Dorp in het tv-programma over Big Brother. Bovendien had ik last van een enorme migraine. We hebben een taakverdeling binnen het team. Paul Romer is de woordvoerder naar buiten, ik ben er voor de inhoud van het programma. Eigenlijk mag ik dus nu helemaal niet met je praten….’, zegt Hummie met een milde glimlach.
Er is veel te doen geweest over het vertrek van Tara na een verblijf van elf dagen. Volkomen onverwacht nam afgelopen donderdagavond een ander haar plaats in. Hummie reageert laconiek: ‘De deelnemers wisten wel dat een vrijwillig vertrek van iemand altijd gevolgd kan worden door de komst van een nieuwe bewoner. Het is echter niet uitgesloten dat wij met het verstrijken van de tijd geen opvolger meer zullen kiezen. Tien dagen voor sluitingstijd beginnen we daar zeker niet meer aan. Die nieuwe bewoner kan dus ook de volle 250.000 gulden als beloning incasseren, als hij of zijn wordt uitgeroepen tot de winnaar of de leukste van het stel. Persoonlijk vind ik dat deze gang van zaken volkomen terecht is. Voor de nieuwkomer is er volgens mij helemaal geen sprake van een voorsprong. Het groepsproces is immers al een tijdje bezig. Dus wat kan er gebeuren? In het ernstigste geval kunnen de overgebleven zeven, zes of vijf deelnemers de nieuwkomer nomineren om te vertekken. Dus i er juist een achterstand voor de nieuweling. Vergeet niet, uiteindelijk beslist het Nederlandse volk. Het nadeel van de nieuwkomer is evident aan het voordeel.Ja oke, minder lang in het huis, maar wel de confrontatie met een reeds bestaande groep. Inderdaad een soort roedel, maar dat zeg jij, dat woord heb ik niet uitgekozen…’
Hummie onderbreekt het gesprek even en gaat driftig op zoek naar haar asbak waar blijkbaar de schoonmaakploeg mee aan de haal is gegaan. Nadat het ding is opgedoken, vervolgt zij: ‘Veronica moest voor de buitenwereld wel even de tijd hebben om na te denken over de opvolger omdat wij nog niet besloten hadden wie we zouden uitkiezen. Snap je? Over de negende persoon die opeens ten tonele verscheen, is nogal wat commotie ontstaan. maar de bewoners wisten van te voren dat dit zou gebeuren. Wij vinden Big Brother een programma dat van verrassingen aan elkaar moet zitten. Van alles mag bedacht worden om er vaart in te houden. Natuurlijk zijn de bewoners steeds op de hoogte. Tussentijds zijn er best aanpassingen mogelijk als wij dit wenselijk achten.
Nieuw is dat de bewoners een keer per veertien dagen post van hun kinderen mogen ontvangen. Dat was oorspronkelijk niet zo. Psychologen hebbenons geadviseert dit toch toe te staan. Het is beter voor de kinderen en de ouders,’ zegt Hummie die als zorgzame moeder van twee kinderen het heimweegevoel als eerste herkende. Ruud, Karin, Willem en Mona kijken daar natuurlijk enorm naar uit!
Over mogelijke andere bindingen met de buitenwereld laat de hoofdredactricegeen twijfel bestaan. Zij zegt: ‘Er wordt geen enkel contact toegestaan. Wel hebben we de bewoners laten weten dat de kijkers zich eraan gestoord hebben dat er in het huis teveel gerookt werd. Nee, mij was dat niet zo opgevallen…. Maar verder komt er dus geen enkele actuele informatie of krant het huis in! Zelfs de post van de kinderen controleren we om te voorkomen dat er misschien toch andere dingen worden meegesmokkeld..
Als er geen horloge of klok in het huis is, hoe weten Bart en Sabine dan dat het ’s nachts half drie is?
Hummie: ‘Ze hebben een fiets met display en een kookwekker. Door deze met elkaar te combineren hebben zij zelf een tijd in elkaar gestoofd. Maar ik kan je nu best verklappen dat de door Bart en Sabine genoemde tijd helemaal niet klopte! Ze zaten er volkomen naast. Je begrijpt dat de bewoners overdag aan de stand van de zon natuurlijk wel kunnen zien hoe laat het ongeveer is.’
Gaat er wel eens iets fout met de techniek?
‘We hebben wat problemen met de dagboekkamer gehad,’ geeft Hummie toe. ‘Het is een keer gebeurd dat er op de verkeerde knop werd gedrukt en iedereen kon meeluisteren. Nu is dat niet meer mogelijk. Er is een totale uitzet-knop aangebracht.’
Hoe streng is Big Brother werkelijk?
‘In het begin zijn we wat soepeler geweest dan nu. Je moet niet vergeten dat we wel steeds mensen onder elkaar willen blijven. Maar tijdschriften, kranten, radio of tv, alles is nu taboe. Alles hebben we weggehaald. Er zijn ook geen verstopte horloges meer, zelfs geen pen of wenkbrauwpotlood dat als schrijfmateriaal kan worden gebruikt.’
Had Hummie zelf verwacht dat Martin er als eerste uit zou gaan?
‘Nee!,’ antwoordt zij onmiddelijk. ‘Vergeet niet dat ik met andere ogen naar het programma kijk. Ik let vooral op wat ik ’s avonds als een logisch verhaal wil uitzenden. Ik moet een keuze maken uit alles wat er gebeurt. In de juiste volgorde. Een soort vervolgverhaal, waarin iedereen zijn deel krijgt. Belangrijk is dat je niemand voortrekt. Dat is vrij ingewikkeld. Voor mij is het een soort poject, waarin de kijker zowel de harde als de emotionele kant van het programma ervaart. Persoonlijk vind ik alles interessant. Zelfs als ze over het weer praten, over bloemen, en over…weet ik veel allemaal. Soms zijn die ontboezemingen diep ontroerend. Door dit programma leer ik weer van mensen houden.’
Hummie begrijpt er niets van dat veel kranten het programma saai vinden. Ze reageert heftig: ‘De meeste kijkers delen die mening in elk geval niet want we hebben gigantische kijkcijfers. Je moet leren naar Big Brother kijken en de schoonheid van de gesprekken te waarderen. We leven in een tijd van de one-liners, van de drie minuten interviews, de op maat gesneden soap-series, de voorgekauwde teksten opdreunende presentatoren. Niets is meer spontaan en oprecht. Bij ons krijg je de echte werkelijkheid in beeld. Als je het programma saai vindt, ben je volgens mij er zelf nodig aan toe om de schoonheid van de realiteit te leren herontdekken. Het is een buitengewoonn boeiend gegeven. Ik geniet met volle teugen van de rust die er is zonder opjagende radio, tv of walkman. Je wordt gedwongen om weer met elkaar te praten. Dus wie het programma saai vindt zou eens naar zijn eigen leven moeten kijken en zich afvragen wat er allemaal fout in is. Hoeveel hoogtepunten er nog zijn? Ik vind dit programma een groot hoogtepunt. Het laat mensen zien zoals ze zijn zonder al die rampetamp-teksten.’
Was de eerste uitzending, zoals Veronica ons toch wilde doen geloven, echt helemaal live?
Hummie: ‘Nee, dat was niet zo. We hebben dat erg onhandig gedaan. En je mag ons dit niet verwijten ookal hebben we het fout gedaan. Schrijf maar dat de omstandigheden het met zich hebben meegebracht…’
Big Brother vergt ontegenzeggelijk veel van haar krachten. Denkt Hummie dat ze het zelf wel kan volhouden tot 2000?
Voor het eerst tijdens ons gesprek is er geen pasklaar antwoord: ‘Ehhh, als de bewoners zo mooi blijven als ze zijn, denk ik wel de volle honderd dagen en nog wat vol te maken. Ik wil ze niet in de steek laten. Het zijn allemaal fantastische mensen! Geloof me, absoluut niemand van de bewoners is ingehuurd. Er zit geen spion tussen. Ik zweer het, met mijn beide handen omhoog. Nee, ook niet -wat je misschien denkt- het meisje met de tatoeages’, zegt Big Sister fel. En vervolgens een beetje geheimzinnig: ‘Wanneer je goed kijkt, ontdek je dat juist dit meisje het allerlaatste is dat kan zijn ingehuurd. Neem van mij aan, dat als er mensen zouden zijn ingehuurd, ik dit programma niet had willen maken.’
Is er iets waar je je over verbaasd hebt?
‘Verbazingwekkend vind ik dat de bewoners zo onbevangen zijn ondanks al die camera’s. Ik had niet verwacht dat ze zo’n hechte groep zouden vormen. Maar dat zal straks wel anders worden vermoed ik….
Verdietig wordt ik er van als kranten schrijven dat we mensen in een bunker gestopt hebben en ze vervolgens manipuleren. Dat het een saaie bedoening is. Wat een ontzettend arrogant oordeel. Waarom? Moet er dan per se bloed aan de paal? Als er iets niet ethisch is, dan is het om mensen te veroordelen die onder alle omstandigheden zichzelf proberen te zijn! Ik maak het programa helder en dorzichtig. Als in een glazen kom. Dus nogmaals: ik manipuleer niet! Maar misschien…..misschien zet ik straks wel een romantisch muziekje op als de eerste kus tussen Bart en Sabine plaatsvindt…’