Menu Sluiten

Indringer stapt het huis binnen

Laat uit bed
De ochtend is alweer voorbij als alle bewoners uit hun bed zijn. Het gedoe met Bart en Sabine heeft de meesten geen goede nachtrust gebracht. De bewoners zijn niet blij met de nieuwe weekopdracht. Ze peppen elkaar op en de lijstjes met postcodes komen langzaam tevoorschijn. Na een paar uur studeren blijkt Bart toch alles al aardig op een rijtje te hebben. Ruud overhoort hem. Van de vijftien postcodes kent hij er slechts één niet. Mona zegt er veel moeite mee te hebben om de cijfercodes te onthouden. Dit wordt nog een moeilijke klus aangezien iedereen moet slagen om de weekopdracht tot een goed einde te brengen.

Bianca en Willem bespreken de toestand met Sabine en Bart

De groep valt langzaam weer uiteen. Bianca en Willem bespreken de toestand met Sabine en Bart. Willem heeft eigenlijk wel medelijden met Sabine: “Ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk voor haar is omdat ze door vijf mensen is genomineerd. Zij zit nu eigenlijk samen met Bart op een eilandje. Maar ik vind gewoon dat ze geen prettig karakter heeft. Stel je voor dat je samen met haar overblijft. Dat zou voor mij heel moeilijk worden.”

Bianca heeft vooral moeite om met Bart om te gaan: “Bart is te veel met zichzelf bezig en is heel teruggetrokken. Laatst zat hij met blote voeten op de bank en ik wilde hem een plezier doen door zijn voeten te masseren, maar ik merkte direct dat hij daar moeite mee had. Hij vond het helemaal niet prettig. Ik kwam op dat moment te dicht bij hem. Alleen tegenover Sabine durft hij zich bloot te geven. Maar ik denk dat Sabine uiteindelijk niet zo gesteld is op Bart als andersom. Buiten dit huis zou het volgens mij nooit iets worden tussen die twee.”

Bart vertelt over zijn plannen

Bart en Sabine zonderen zich af van de anderen en overleggen de ontstane situatie. Bart vertelt over zijn plannen als hij eenmaal buiten het Big Brother-huis staat: “Ik ga me helemaal klem zuipen.”

Dan serieuzer: “Als ik weg moet, ga ik jou helpen. Ik laat al mijn vrienden bellen om op jou te stemmen.”

Sabine cynisch: “Nou, dat zal echt helpen.”

Bart op stoere toon: “Dan bel ik even naar Seedorf, 5000 man. Even naar Soesterberg, 2000 man…”

Sabine draait met haar ogen en geeft het gesprek een andere wending. “Als jij weggaat, moet ik er heel goed over nadenken of ik hier wel blijf. Ik vind het heel moeilijk om tussen mensen te zitten waarvan ik weet dat ze op me gestemd hebben. Ik kijk het nog even aan, maar als ik er niets meer aan vind, ben ik weg.”

Bart heeft pesterige bui: “Als ik weg moet neem ik iets mee waar iedereen iets aan heeft, behalve jij.”

Sabine denkt mee: “Ja, de kaasschaaf.”

Bart krijgt pretoogjes. “Ja, da’s een goeie. Ik zat zelf aan sigaretten te denken, maar die zijn lastig om ongezien mee te nemen. Die kaasschaaf neem ik mee.” Zal Bart dit dreigement echt uitvoeren?

Binnenbrandje

Hoe dreigend de praatjes van Bart ook zijn, hij probeert wel een handje te helpen in de keuken. Hij heeft zich voorgenomen om vandaag een brood te bakken. Hij is er lang en zorgvuldig mee bezig, maar tevergeefs. “Brand, Brand”, schreeuwt Karin vanuit de woonkamer. In de keuken staat Bart met een verkoold brood in zijn handen. “Niets aan de hand”, zegt Bart rustig. Het brood is echter verloren.

Na het eten blijven de bewoners bij elkaar en praten over uiteenlopende zaken. Ruud houdt zich vooral bezig met het leren van de postcodes. De stoere Brabander had na de vorige weekopdracht het gevoel dat hij de groep heeft laten vallen. In de dagboekkamer zei hij toen: “Ik heb het gevoel dat ik de anderen in de steek heb gelaten. Ik ben een teamspeler en daarom wil ik er alles uithalen. Ik heb het gevoel dat ik de beslissende penalty heb gemist.” Ruud lijkt er nu alles aan te doen om van dit gevoel af te komen. Ondertussen heeft Bianca het moeilijk met het huiswerk. “In het Big Brother-lied wordt gezongen dat ik heel intelligent ben, maar ik ben eigenlijk heel dom”, zegt ze.

Om tien uur besluit de groep naar de herenslaapkamer te gaan. Alleen Bianca blijft achter in de huiskamer met haar huiswerk. Mona heeft nog een spannend verhaal te vertellen, maar dat wil ze alleen kwijt als het licht niet zo fel is. Weg van het TL-licht dus. Als een volleerd verhalenverteller weet Mona de andere bewoners te boeien met een spookverhaal.

Sabine en Bart komen even voor middernacht samen uit de dagboekkamer. De hele situatie rond de nominaties heeft hen achterdochtig gemaakt: Is het afgesproken werk van de andere bewoners? Ze proberen het van zich af te zetten: Kaarten kan gelukkig ook met z’n tweeën. De andere bewoners zitten in de slaapkamer. Bart maakt zich druk over zijn rolletje pepermunt: “Gisteren zaten er nog acht in, nu nog maar vier.” Sabine heeft ook haar verdenkingen. “Ik denk dat iedereen er eentje heeft genomen”, zegt ze. “Ik vind dit echt asociaal”, voegt Bart toe. Even later komt Bianca er bij zitten.

Op een gegeven moment schreeuwt Sabine het uit. “Er staat een enge vent in de tuin!” Sabine is bang. Bianca loopt naar de deur. “Je mag niet binnenkomen!”, zegt zij kordaat. De onbekende indringer zet een zak met spullen voor de deur en is in een mum van tijd weer verdwenen. Sabine is al vlug over haar schrik heen en is er als de kippen bij om in de zak te kijken. “Er zitten allemaal lekkere dingen in”, roept ze opgewonden. Big Brother wil dat de spullen meteen worden ingeleverd. Misschien had de inbreker wel kwade bedoelingen. Ruud heeft het vlug door. Hij pakt de zak op en brengt die met spoed naar de voorraadkamer. Dan gaat het gesprek verder over de gebrekkige beveiliging. “Volgende keer is het misschien een kerel met een mes”, zegt Sabine. Zij is nog steeds een beetje verbaasd over Bart. Hij bleef gewoon liggen toen de geschminkte man voor de deur stond. “Als hij binnen was gekomen, dan was ik in twee stappen bij hem geweest.” Bart begint zich te verdedigen. Sabine vindt het allemaal erg vaag van Bart. Maar aan zijn optreden maakt ze verder geen woorden meer vuil. De rest van de avond praten de bewoners alleen nog maar over de indringer. Een klein uurtje later gaat iedereen naar bed. De inspannende avond is ten einde gekomen. Een voor een kruipen de bewoners onder de wol.

Update 2011