Kritiek
Vandaag lijkt Ruud minder moeite te hebben met het commentaar van zijn huisgenoten. Hij had gisteren vooral problemen met de kritiek van Maurice en Karin. Als ze er vanmiddag nog een keer over hebben trekt hij het zich minder aan. Misschien is het omdat Willem hem een hart onder het riem steekt: “Maar het siert je ook wel dat je makkelijk in de omgang bent. Dat kwam ook uit de positieve ronde. Je maakt je niet druk.” Ruud geeft aan dat dingen hem altijd aan zijn komen waaien: “Ik ben er niet aan gewend om commentaar te krijgen.” Na dit onthullend gesprek trappen Ruud en Willem een balletje in de tuin.
Smerig
Bart, Karin en Maurice zitten in de keuken. Karin leest nog steeds uit haar spannende boek. Bart ruimt op, hij heeft net een cadeautje voor zijn oma gemaakt. Maurice komt er bij zitten, hij heeft net met Ruud en Willem gevoetbald. Bart: “Maurice, wat zie je er smerig uit.” Karin: “Vind je dat normaal, zo op zondagmiddag? Maurice haalt zijn schouders op: “Het boeit me niks.”
Mensenkennis
Willem vertelt dat het Big Brother verbaast dat Bart nog geen gitaar kan spelen. Bart zucht: “Krijg ik dat weer.” Willem vervolgt: “Ik heb gezegd dat jij gauw resultaten wil zien.” Bart: “Ja, het liefst binnen twee uur.” Willem: “Toen met die eenwieler, je wist dat je het kon en je ging er voor.” Bart: “Ja met zo’n gitaar heb je een jaar nodig voordat je het kan. Ik vind het wel leuk om een beetje te pingelen. Toen Sabine weg ging, had ik iets om handen nodig. Vandaar dat ik met de gitaar aan de gang ging.” Willem is trots op zijn mensenkennis: “Dan heb ik het toch goed gezien.”
Mee-eten
Ruud steekt buiten een vuurtje in de houtkorf aan. Karin: “Het is eind november en Ruud loopt met zijn korte broek buiten.” Willem: “Had je hem gisteren moeten zien: had ie alleen een T-shirt aan en een muts op.” Big Brother informeert of het eten klaar is. Willem: “Nee, alleen het voorgerecht is klaar.” Karin vraagt dan aan Big Brother: “Wou je mee-eten dan?” Big Brother: “Ik zit niet alleen, er zit hier 25 man.” Maar Karin is hard: “We willen alleen jou zien.” En tegen Willem zegt ze: “Nu word je opgejaagd door Big Brother of het eten nog niet klaar is. Schandalig.”
Onzeker
Na het eten tekenen Maurice en Willem aan de keukentafel. Ruud en Karin lezen op de bank en Bart rommelt wat met de cadeautjes. Karin komt ook aan de keukentafel zitten. Het gesprek komt op de Hot Chair. Maurice en Bart hebben hier nog niet opgezeten. Bart geeft toe er geen zin in te hebben. Hij kan niet zo goed met kritiek omgaan. “Ik wil wel na die drie maanden weten wat de anderen van mij vinden, maar nu niet. Ik wil zeker weten dat als ik op die stoel zit, er geen dingen worden gezegd waardoor ik voor gek sta.” Hij is onzeker over Sabine. Karin probeert hem een beetje voor te bereiden op wat hem volgens haar te wachten staat: “Je kent haar maar net. Maar in principe zou ik mij er niet teveel van voorstellen. We zullen elkaar allemaal nog wel zien na dit. Je weet alleen niet of bepaalde gevoelens blijven bestaan.”
De nacht is lang voor Bart en Willem. Iedereen zit te knutselen of te lezen. Als Ruud en Maurice naar bed zijn gegaan, besluit ook Karin haar bed op te zoeken. Bart houdt Karin nog even tegen: “Heeft iedereen zijn schoen al gezet?” Karin ontkent, waarop Bart haar vraagt of ze alsnog haar schoen wil zetten. “Goed”, is het vlotte antwoord: “dan laat ik hem hier achter” waarop ze één van de schoenen die ze in haar handen houdt, achterlaat. “O, kun je de anderen ook vragen hun schoen te zetten?” roept Bart haar na. Met de belofte dit te zullen doen verdwijnt Karin richting slaapkamer. Dat is het sein voor de heren en binnen luttele seconden staan ze achter het aanrecht om pepernoten te bakken. Het deeg wordt gekneed en de eerste balletjes worden gerold. Willem houdt de wacht bij de oven en Bart verzorgt de gedichten. Als de eerste lading nootjes af is, proeft Willem het eindresultaat. Dit lijkt geslaagd en even later staan beiden de volgende voorraad te rollen. Tot diep in de nacht bakken Bart en Willem de pepernoten voor hun huisgenoten, van slapen komt niet veel meer.