De dames krijgen vandaag ontbijt op bed van de mannen. Het onbijt is gecompleteerd met een chocotoff. En vooral dit snoepje valt in de smaak bij de vrouwen. De ochtend wordt daarna door zowel de mannen als de vrouwen doorgebracht in bed. Apart van elkaar praten zij over echt van alles en nog wat. Willem, Ruud en Maurice over thee, de kippen, wijn en de druk op een fles bier of wijn. Maurice: “Van een wijntje kan ik echt genieten.” Willem blijkt een zeer goede wijnkenner te zijn: “Ik mis de wijn hier wel heel erg. Normaal drink ik altijd drie of vier flessen per week.” Samen met Karin gaat Bianca naar de mannenslaapkamer. Zij willen hun dank uiten voor het gulle gebaar van vanochtend. Willem excuseert zich nog even voor het gemis van een ei bij het ontbijt: “We konden niet bij de eieren, omdat de kippen erop zaten.” Karin zoekt bij binnenkomst snel Maurice zijn bed op: “Moeten jullie niet eens opstaan?” Bianca begint Ruud’s voeten ongevraagd te masseren. Ruud gaat er direct goed voor liggen.
De twee vrouwen willen weten wie er achter de spontane ‘Ontbijt op bed’-actie zat. Willem en Ruud vertellen dat ze door niemand gewekt zijn en dat het geheel eigen initiatief was. Dit geloven de twee dames niet. Bianca: “Wij hebben om ontbijt op bed gevraagd bij Big Brother. Die moet het jullie hebben opgedragen. Kijk maar naar die bekken, dat straalt er van af.” En vlak daarna: “Ruud ik zit je voeten te masseren, dus wees jij eens oprecht. Was dit jullie idee?” De mannen houden voet bij stuk en blijven beweren dat het geheel eigen initiatief was. Na een tijdje is het grote woord er bij Maurice uit: “Karin, Je mag er best wel even bij komen liggen.” Ook al is zij al gedouched en aangekleed, ze laat het zich geen tweede keer zeggen.” Een uur lang fluisteren zij zachtjes dingen tegen elkaar. Wat zij onder de dekens doen, moet duidelijk geheim blijven voor de buitenwereld. Bart en Bianca zijn de enige twee die vroeg op staan. Na anderhalf uur hebben zij genoeg van de stilte en stormen de herenkamer binnen. Bianca: “Wij vinden het welletjes zo. Het is half één. Jullie moeten nu echt opstaan.” Bart: “Ja, we hebben ook nog een weekopdracht te doen.” Karin en Maurice klagen, zij willen liever niet opstaan.
Langzaamaan komt er weer leven in het huis. Iedereen maakt zich nu op voor de komende weekopdracht. Ruud gaat eerst een beetje hardlopen in de tuin. In een creatieve bui maakt hij een parcoursje dat hij met de voetbal moet afleggen. Maurice komt erbij en schiet vervolgens vrij snel de bal over de schutting, maar de bal wordt na enige tijd netjes teruggegooid.
Rond half een wordt de nieuwe weekopdracht bekend gemaakt (zie ‘news’). De bewoners zijn in eerste instantie enthousiast, maar ze besluiten toch maar 35 procent van het weekbudget in te zetten. Een te drastische verlaging van het budget is de bewoners twee weken geleden niet al te goed bevallen, dus spelen ze enigszins op ‘safe’. Na een uur oefenen blijken er een paar natuurtalenten onder de bewoners te zijn. Bart en Willem hebben het koorddansen binnen vijf minuten onder de knie. Karin balanceert na een half uur oefenen redelijk zeker naar de overkant. Mona en Bianca houden zich voorlopig afzijdig. Mona oefent wel heel even, maar houdt het snel voor gezien. Ook Ruud heeft het er moeilijk mee. De eerste keer dat hij probeert de overkant te halen, lukt het direct. Daarna slaagt hij er niet meer in. Enkele bewoners zullen de komende week dus nog flink moeten oefenen, want iedereen moet slagen om uiteindelijk de weekopdracht te halen.
Vanavond zitten de bewoners weer bij elkaar in de huiskamer. Het is duidelijk dat het boek aan populariteit wint in het Big Brother-huis. Vanavond staat vooral het boek dat Karin aan het lezen is in de belangstelling. Ruud vraagt haar: “Is het nog steeds zo heftig?” Bianca antwoordt: “Ze wordt er bijna rood van, zo heftig is het.” Op speciaal verzoek legt Karin uit waar het boek overgaat: “Opgesloten psychopaten. Hoe dan ook één en al ellende.” Ruud wil het graag ook lezen. Ondanks de waarschuwingen van zijn medebewoners: “Ik weet niet of je er tegen kan, Ruud”, zegt Maurice. Bianca: “Je krijgt er hele rare fantasieën van.” Volgens Willem moet dat geen probleem zijn: “Nou dat is toch mooi!” Karin: “Ja, jullie slapen ook met zijn vieren op één kamer.” Het is een gemakkelijke voorzet voor Ruud om het maar weer eens te hebben over intieme relaties: “Ik heb nog nooit een man getongzoend. En als een vent aan mijn reet zit, dan word ik echt helemaal gek.”
Iedereen hangt een beetje op de bank. Vooral Bianca geniet er wel van. “Mona, kun je een handdoek voor mij pakken?” En tegen de andere bewoners: “Normaal kan dat niet, dan zit ik helemaal alleen thuis. Dat is de reden dat ik mee heb gedaan aan BB, kan eindelijk eens iemand voor mij zorgen.” Bianca wordt even later weer gemasseerd door Ruud. Willem: “Jij moet ook je professie bijhouden.” Ruud: “Zeker, maar dat heb jij ook met je koken.” Bianca heeft last van haar linkerknie en rechterschouder. Ruud heeft er ditmaal wel een boekje bij nodig. Hierin kan hij precies zien hoe hij de pijn van Bianca moet aanpakken. Bianca grapt: “Ik voel me af en toe een beetje kinderlijk, ik weet niet hoe je dat kunt opheffen.”
Later op de avond wordt het gesprek tussen Bart, Maurice, Mona en Karin grimmiger. Maurice begint een gesprek over overvallen bij een pinautomaat. “Ik vind het zo erg dat ze je saldo kunnen zien op je bon, dan weten ze precies hoeveel je nog kunt pinnen.” Bart vertelt verder over gewapende overvallen. Ook Mona kent als stadsmens, genoeg van dit soort verhalen. Het wordt Bianca allemaal teveel. Ze vertrekt naar bed. Maurice gaat nog een stapje verder en begint over ontvoeringen. Later komen ook concentratiekampen en de Tweede Wereldoorlog aan bod.
Als het echt laat begint te worden en ook Maurice al naar bed is, besluit Mona om nog eens te oefenen met de weekopdracht. Ruud wil haar helpen. De bal gaat er bij beiden snel in. Op het koord blijft het lastig. Niet alleen voor Mona, ook Ruud heeft problemen op het natte koord. Bart: “Die Ruud breekt zo nog een keer zijn been, met dat oude lichaam.” Karin: “Hij heeft nog steeds een korte broek aan, hè. Nou ja, hij is volwassen.”
Ruud dolt tijdens het oefenen wat met Mona. Bart: “Is toch een varken hë die Ruud.” En later over de koorddansende Mona: “Dat schudden met die kont.” Bart blijkt er toch een beetje tegenop te zien om de bal in de mand te krijgen. Ook Karin heeft dat probleem: “Dat moet je gewoon goed oefenen, dat doe ik ook.”
Na veel mislukte pogingen lukt het Mona dan toch een keer om veilig aan de overkant te komen. Het levert haar een applaus binnen op en Ruud tilt haar triomfantelijk omhoog. Bart: “Dan moet ze het niet meer proberen nu, want dan gaat het weer tien keer fout.” Mona is dat ook niet van plan, ze komt meteen trots binnen om even duidelijk te laten blijken dat het haar is gelukt. Karin: “De eerste dag is het je al gelukt. Nu kun het je de rest van de week perfectioneren.”Mona vol vertrouwen: “Nou, als ik het nu een beetje kan, red ik het wel vrijdag. Daar ben ik van overtuigd.” Willem: “Nou dit is wel een overwinning.” en beloont haar met een knuffel. Mona raakt er maar niet over uitgepraat. “Nu heb ik echt zo iets van: ik heb er zin in.”