Bart en Karin praten zaterdagavond over Dik Trom. Bart: “‘t is een bijzonder kind, en dat is ie, zei zijn vader altijd. Ik wilde vroeger altijd op Dik Trom lijken. Ik was alleen niet zo dik.” Karin gaat in bed liggen, dan heeft ze het minder koud. Het lijkt namelijk nog steeds wel of de kachel in het Big Brother-huis het niet doet. Ruud en Willem zitten aan de keukentafel. Bart komt binnen: “Is er nog wat spannends gebeurd?” “Ja,” zegt Ruud, “er hebben zeven olifanten op tafel gelopen en Johan Cruijff is op bezoek geweest.” De mannen hebben wel eens spannendere zaterdagavonden meegemaakt. Ze besluiten even een kaartje te leggen.
Ruud, Bart en Willem hebben het koud. Ruud zit aan tafel vragen te bedenken voor zijn quiz. Willem vindt dat hij het te makkelijk maakt. “Je moet de vragen meer afbakenen.” De avond wordt weer traditioneel voortgezet met een potje hartenjagen, ook is er chips. Bart bij de opening van het eerste potje: “Zal ik weer eens spectaculair uitkomen?” Ruud vraagt zich af: “Gaan we naar boven of naar beneden?” Kleumend gooien de mannen hun kaarten op tafel, alleen Ruud heeft het niet koud.
Naar het bordeel
Ruud zou deze zaterdagavond wel eens willen stappen. “Even lekker naar Yab Yum, een beetje aan de bar hangen en praten met die meiden, verder niks.” Ook Willem is wel eens in een bordeel geweest. Hij vond het niet bijzonder spectaculair. Bart ziet de lol niet zo van een dergelijk bezoek. Ruud en Willem gaan uit balorigheid de bal in de keuken over koppen. De bewoners hebben wat eieren aan Big Brother gegeven. De kippen leggen veel meer dan de vier kunnen eten. Bart meldt de andere bewoners dat er een briefje in de dagboekkamer ligt met een bedankje van Big Brother. De keukentafel wordt weer vrijgemaakt voor een ouderwets spelletje tafeltennis. Ruud memoreert een historisch feit. “Ik heb nu voor het eerst hier in huis sokken aan.” Hij houdt het op een gegeven moment voor gezien met het tafeltennisen. Ruud stapt op de hometrainer en gaat een etappe fietsen. Hij trapt flink door en is aardig moe als hij van het apparaat afstapt. Bart duikt nog even in de krantenadvertenties. Over de vele berichtjes voor hem in de krant zegt hij, voordat hij naar bed gaat: “Dit soort dingen streelt je ego tot en met.”