Motto: Het zit mij nog het meeste dwars dat ik de voetbalcompetitie moet missen.
Naam: Ruud
Leeftijd 1999: 44 jaar
Trefwoorden: grappig, tedybeer, slaapkop, emotioneel
Status: Tweede plaats behaald op 30 december 1999
Profiel
Deze filosofische vrijbuiter heeft een vriendin en een dochtertje van vijf jaar. Als sportliefhebber werkte hij in de wielrennerij maar ging rustig door het leven.
Ruud was de eerste bewoner met een eigen fansite. De makers van de fansite Ruud Bonusheld zijn door hun humoristische inslag ook te zien geweest in het Big Brother discussie programma van 30 september 1999.
De grote Ruud, die in cartoons regelmatig werd afgebeeld als Neanderthaler, was de goede man in het huis. Soms zelfs naïef. Toen Willem hem bij de laatste stemronde nomineerde was hij bijvoorbeeld zó teleurgesteld dat hij er niet meer bij kon met zijn gedachten.
Nadat Big Brother was afgelopen, zijn we Ruud nog vaak tegen gekomen. Onder andere bij optredens van Paul de Leeuw, de stichting Bont voor dieren en het kampioensfeest van ‘zijn’ voetbalclub NAC.
Ruud in 2000
Willem was mijn maatje…
Drie maanden ging het op kop, maar werd in het zicht van de finish met een banddikte verslagen. Voor velen stond lange tijd vast dat Ruud zou gaan winnen. Hij was de ongekroonde keizer in het Big Brother huis. Hij was het die voor zijn medebewoners altijd een troostend of opbeurend woord had als ze in de put zaten of het even niet meer zagen zitten. Hij huilde als zij huilden, hij lachte met ze als zij lachten. Zijn hartverwarmende knuffeltjes hielden velen op de been.
De nacht na de voor hem zo dramatische ontknoping, werd Ruud met zijn vriendin Trudy en hun dochtertje Bibi (5) ondergebracht in een heerlijk onderkomen in de Belgische Ardennen. Ver weg van iedereen die nog graag eens zijn verhaal wil horen. Even heerlijk alleen met z’n drietjes. Alhoewel…
Het liefst was ik gewoon graag de stad ingedoken om mij helemaal in het nachtleven te storten, ook al was ’t niet verstandig geweest. Ik moet je eerlijk bekenen dat toen ik hier vanmorgen wakker werd, ik nog steeds het gevoel had dat ik in het Big Brother huis zat. Die Bart en Willem kwamen echt door mijn hersenpan heen. Ik ging vanmorgen op de wc zitten en ik keek automatisch naar de camera. Maar er was geen camera meer! Ik kwam de woonkamer binnenlopen, de wasmachine maakte even een raar geluidje en ik dacht: o, de camera is weer aan het inzoomen. Geestelijk zit ik nog steeds daar. Trudy merkte gisteravond terecht op dat ik drie maanden lang bijna geen verantwoordelijkheid had gedragen, dus moest ik nu Bibi in bad doen en haar tandjes poetsen. Het was wel even wennen hoor, het vader zijn.
Ik had in het huis geen verantwoordelijkheid. Het eten werd klaargemaakt, een beetje tafeltennissen, een beetje kaarten, een beetje voetballen. Maar Trudy moest het thuis helemaal alleen rooien. Het was heerlijk om haar en Bibi weer in mijn armen te houden. De laatste weken in het huis heb ik steeds gedroomd dat ik al in mijn eigen huis was. De psycholoog vertelde me dat dit betekende dat ik een heel erg groot verlangen had om naar huis te gaan.
Ik wist dat het tussen Bart en mij zou gaan, maar toen ik hoorde dat ik tweede was geworden, had ik toch even iets van: shit, godverdikke. Van iedereen kreeg ik na afloop te horen: jij had moeten winnen, jij bent de smaakmaker geweest! Paul de Leeuw heeft imitaties van mij gedaan, een stemmetje op Noordzee deed mij elke dag na: Laat je niet gek maken, patsekee, huppekee! Wat mij misschien genekt heeft, is de verschuiving van 20:00uur naar 19:00uur. Bart heeft veel jonge fans die hebben mij de das omgedaan. Ik had heel graag gewonnen. Ik had voor Trudy en Bibi een huisje willen kopen. Helaas is het niet gelukt. Maar ach, geld is mijn hele leven al niet belangrijk geweest. Ik weet dat er belangrijkere dingen zijn in het leven. Het is dus geen grote teleurstelling.